अनादि मी ~

३१ मे (१७२५) ... हा पुण्यश्लोक अहिल्यादेवींचा इंग्रजी तारखेनुसार २९९ वा जन्मदिवस आहे. तन्निमित्त "महाराष्ट्राचे शिल्पकार तेजस्विनी अहिल्याबाई होळकर" या पुस्तकाची हा छोटीशी ओळख.      कट्टर फ़ेमिनिस्ट व पुरूषी अहंकार जोजवणारे - अशा दोन्हींनी हे पुस्तक पूर्ण जागृत प्रज्ञेने वाचावे.  पुण्यश्लोक अहिल्यामाईंचे हे चरित्र एकाच दिवसात वाचून काढले. बहुतांश ओलावलेल्या डोळ्यांनी.    या विजयाबाई जहागिरदारांकरवी आपल्याला ही वाचन भेट मिळावी हेही आपले पूर्वसंचित म्हणावे इतक्या रसाळ, बुद्धिनिष्ठ, तर्कसंगत पण भावपूर्ण पद्धतीने संपूर्ण अभ्यासान्ती त्यांनी ही रचना केली आहे.    अहिल्यामाईच्या आयुष्यात सतत आणि सतत नशिबाशी झगडणेच लिहिले होते. खेदाने म्हणावेसे वाटते की तथाकथित धर्मरूढी आणि पुरुषी वर्चस्ववाद यांच्या बेड्या त्यांच्याही पायी पडल्या अन्यथा त्यांचा चरित्रसूर्य आतापेक्षाही शतपटीने तळपला असता. त्या सूर्यात जरूर त्यासाठी दाहकता होती तर दुःखितांसाठीचा सोनेरी उबदारपणा होता.    नशिबाशी सतत दोन हात होऊनही त्याला दोष न देता त्यांनी एकट्यांनी घेतलेली राजकीय, ...

 डोंगर चढायचा म्हटलं की शिदोरी बांधून देताना गृहस्वामिनीचा प्रश्न ठरलेला, “काय ठेवलंय त्या डोंगरात एवढं”?    गोनीदांना कुणी विचारले,  “आप्पा, कशाला जाता या त्या शिखरावर सारखे?”  – की आप्पांनी उत्तर द्यावे –  “ते तिथे आहे म्हणून!”  आपल्याला त्यांच्यासारखी समर्पक वन लायनर जमायची नाही. पण गेल्या काही दिवसांच्या पायपिटीनंतर आज ही गवसलेली उत्तर कविता आहे.          उगा कशाला त्रास जिवाला,        कशास डोंगर चढायचा?         खालुन कुतुहल जागत राही,        अन आकर्षण उंचीचे       बाल्य जवानी आणि खुणावे,        स्मरणही केल्या मौजीचे       अता वेडपण सोसावे का,        का धोका पत्करायचा        उगा कशाला त्रास जिवाला,        कशास डोंगर चढायचा?         लावुन जिंका स्वतःस पैजा,        लढा उभारा अपुल्याशी   ...

Seldom i dare climbing hills on both the week end days. Yesterday i did that and i ended up over exerting myself. Of course i did. At 49 I'm not growing any younger after all.       For Sunday, 12 May 2024 the word was already out on our group for joining the #CoTien_hill trek @ our #NhaTrang city. Our usual members had enrolled and it completely slipped my mind on Sat, the 11th as my feet automatically turned to the hill by around after 4 pm.      My ascend started at 17:24 & at 16:04 i was bowing my head to the deity on the first peak. 40 minutes is my new personal best so far. If a successful trek is an outcome of habit and stamina, the i think i am close to clearing the habit part. However the feeling of winning over your fears is absolutely blissful.   The next day on 12th May, Sunday our Khanh reminds me of our group trek on the same hill. OMG, since i am the front runner of the group i cannot just not go there. Furthermore the Minh Phat...

" अनादि मी " (anaadi me) means "I am timeless"!    This expression in Marathi symbolizes an eternal struggle. Grammatically it doesn't, but the great visionary Vir Savarkar has given this phrase a completely new dimension.    While serving his double life imprisonment as a political activist in the Andaman islands' Kala Pani - Cellular Jail at the hands of the British in early 1900s, a 20 something young Vinayak had to face many testing times and also fight depression owing to the inhuman tactics of the 'gentlemen' Britishers.    At one point of time when he started having suicidal thoughts, a brilliant & timeless poem came to him & lifted him up, taking him far away from all the defeatist thoughts he might be having. The poem addressed to the death personified says, "I am timeless, eternal & immortal - and there's no foe born yet who can finish me". "अनादि मी - अनंत मी - अवध्य मी भला ... मारील रिपु जगती असा कवण जन्मला...

मी काही धार्मिक म्हणावा असा माणूस नाही. पण समोर आलेल्या अंगाऱ्याच्या बोटाला नाही म्हणत नाही. देव आणि देऊळ यांच्या बाबतीतले निमंत्रण वा कमिटमेंट यांपैकी कशाहीसाठी आपली पावले आपोआप तिथे वळतात.  आज साप्ताहिक नेमाप्रमाणे CoTien डोंगर चढायला निघणार एवढ्यात आमचा कान्ह बोलला, एक नवीन मंदीर आहे, येणार का? प्रथम मोठ्या तोऱ्यात नाही म्हटल्यावर विचार आला, अरे गाढवा देवाचं बोलावणं आहे, ... टाळतोस कसला? गाडीला किक मारली नि जवळपास वीस किमीवरच्या त्या मंदीराकडे निघालो. दहाच मिनिटांत गाडी खेडेगावांच्या मधून जाऊ लागली. त्यांच्या मागे दोन्हीं बाजूला सगळी नेपथ्य रचना डोंगरांची; आणि प्रकाशयोजना मावळती पूर्वीची. मग काय विचारता?   ... फ़क्त या गाढव व्हिएतनामी लोकांना डोंगर कसणे माहिती - चढणे नाही! प्रत्येक बुद्ध मंदीराच्या मागचा डोंगर नुसता बघण्यासाठी असतो. चढण्याच्या वाटा चिणून टाकलेल्या. साम्यवादी सरकारने कुठलाही उठाव बिठाव होऊ नये म्हणून घेतलेली दक्षता वेगेरे असेल. असो.  रस्त्यावर कॉफ़ीशॉप उघडायचे, रस्त्यावर खुर्च्या मांडायच्या आणि तासन्‌ तास निवान्त गप्पा हाणीत बसायचे हा या पूर्ण देशा...

Today it was a mix of some experimental cooking & a small adventure on the new bike!   It is a used Yamaha Exciter 150cc 5 gear in Nha Trang for much needed mobility & mostly the weekend escapades. Seeing her orange saffron color I could not resist sealing the deal without seeing any other options last week. So ... it's the orange color which refuses to leave me here also!   My colleague Mr Hoàng Khánh Vũ 's wife Mrs Nguyễn Bích Ngọc had kindly given me three smooth gourd vegetable fruits with spring onions from her mother's farm. I had to do some good to this precious gift of her. I hadn't made a smooth gourd curry myself before, but with my wife's persuasive dictation as always, I could put up an acceptable show.    Smooth gourds + Potato + Onion + Spring onions + Baked beans + Cheese + Garlic + Spices + Salt cooked in groundnut oil without a drop of water came up with this Smooth Gourd Indian Curry served with plain rice. It tasted rather good! Now the H...